Luc, onze trombonist, deelt zijn verhaal over de Dodentocht: "Niemand geloofde dat ik het zou halen
Niemand geloofde een jaar geleden dat ik de Dodentocht tot een goed einde zou brengen," vertelt Luc, onze trombonist, vol trots. Hij blikt terug op een onvergetelijke ervaring die hij samen met een groep vrienden aanging.
Vanaf april deden we elke maand een trainingstocht van 40 kilometer. Op vrijdag 9 augustus 2024, om 21:00 uur, begon het avontuur. Met 13.000 andere deelnemers stapten we het onbekende tegemoet. De eerste uren gaven buurtfeestjes op elke hoek ons moed, en nog voor het donker werd, zagen we onze supporters voor de eerste keer. Hun aanmoedigingen zouden van onschatbare waarde blijken."
De nacht bracht de eerste uitdagingen, zoals overvolle stopplaatsen en smalle wegen vol stappers. "Rond 6:00 uur hadden we de eerste 40 kilometer achter de rug. Onze supporters verwelkomden ons met boterkoeken, en de vriendin van mijn jongste zoon voegde zich bij de groep. Een nieuw gezicht en een ander gesprek gaven me de energie om door te gaan."
Met elke stap kwamen de routinehandelingen: een hapje eten, sokken wisselen, en verdergaan. Maar naarmate de kilometers opliepen, begon de tocht echt zwaar te worden. "Na 70 kilometer kreeg ik mijn eerste blaren en werd het steeds pittiger. Het voelde soms als een rollercoaster. Opgeven stond niet in mijn woordenboek, maar momenten van wanhoop waren er zeker."
Luc vertelt over de mentale strijd die hij voerde, maar ook over de onverwachte momenten van kracht. "Rond 15:00, na 18 uur stappen, hadden we nog 30 kilometer te gaan. Toen mijn jongste zoon plots opdook, kreeg ik weer vleugels. Met hernieuwde energie wist ik dat ik het zou halen binnen de 24 uur."
En zo geschiedde. Om 20:40 uur bereikte Luc, samen met de andere 8 stappers uit zijn groep, de eindstreep in Bornem. "Moe, maar met zoveel voldoening en geluk, voltooide ik de Dodentocht. Het is een onbeschrijfelijk gevoel dat ik voor altijd wil koesteren. Maar één ding is zeker: dit blijft bij een eenmalige deelname.
Luc sluit af met een krachtige boodschap: "Fuck covid… een dikke middelvinger naar dat nare virus dat mij toen velde!"
